2009 – Τετελεσµένος Μέλλων
Κάτι σαν χαµολούλουδα φυτρωµένα στην άκρη
Συνήθως µια φιγούρα γυναίκας παραπέρα
και πίσω τοπίο
σαν πόλη, σαν ύπαιθρο
Ένα κορίτσι µε µια κατσίκα
ένα άλλο σ’ ένα δωµάτιο βαµµένο µπλέ του κοβαλτίου
Τι κάνουν;
Σε ποιο καλειδοσκόπιο αναπαράγονται;
Η διαδήλωση πίσω – πέτρες, ντουντούκες, χωρίς συνθήµατα
έτσι απλά ένα τοπίο
πόλη και ύπαιθρο µαζί, ένας ολόκληρος τόπος αλλού
Ένα κορίτσι κρατάει µια γυάλα µε χρυσόψαρο
η άλλη κάνει κούνια
Ποιός τις νοιάζεται;
Σπασµένη τραµπάλα, ένα περιβάλλον µέσα έξω ίδιο
Το µέσα είναι διάτρητο, το έξω ένα απέραντο υπόστεγο
Και µέσα και έξω το βλέµµα δεν ταυτίζεται µε πραγµατικά πρόσωπα
µε συναισθήµατα ταυτίζεται µε µορφές γυναικών που συνοµιλούν
σιωπηλά µε την αλληγορία της ιστορίας τους
Συνωµοτούν ίσως µε τα δαιµόνιά τους
Τα δαιµόνια πάλι στέκουν ήρεµα στο πέρασµα του χρόνου που τρέλαναν
Μια φραγκοσυκιά κλαίει τα άνθη της που έγιναν καρποί
και η Όλγα έγινε κυνηγός του πεπρωµένου της
Μία µία οι αυταπάτες των κοριτσιών εξαντλούνται
και σηκώνουν λευκό πανί
Χαιρετούν τον τετελεσµένο µέλλοντα!
Ηώ Αγγελή